بهونه های قشنگ ما برای زندگی

تابستان سال گذشته به خونه اش رفتیم تا حالشو بپرسیم بعد از دیدو بازدید بهش گفتیم که با ما بیاد تا باهم بریم خونه ی عزیزشون مثل همیشه که زنده دل و اهل سفر بود، قبول کرد آماده شدیم و حرکت کردیم آفتاب تندی از روبه رو می تابید، وقتی تو ماشین نشست، روسریشو جلو کشید و گفت آفتاب اذیّتش میکنه بابایی، عینک آفتابیشو درآورد و گذاشت روی چشم های خدابیامرز با حسّ خوبی گفت: « چه چیزایی درست شده! چقدر خوبه» میدانم دیگر برای من نیستی اما دلی که با تو باشد این حرفها را نمی فهمد … از نبودنتان، گاهی آنقدر خسته میشویم که خستگی مان در نمیشه ، “درد” میشه ! . . این روزها خیلی چیزها دست من نیست ؛ مثل دس...

خیلی خیلی از روزها ما میریم خونه ی باباجون و عزیزمامانی با اینکه خودشون تابستونا نیستند ، امّا ما به خاطر ویلایی بودن خونشون و روحیه و نشاط تو میریم اونجا و مهم ترین دلیلش هم اینه که صبح ها وقتی می خواهیم بریم سرکار، تو رو راحت تر به دست رقیّه جون (همسایه عزیز) می سپاریم. و تو در حیاط عزیز بیکار نیستی یا درحال کندن اسفناج ها و میل کردنشون، یا خوردن ماست چکیده، یا بالا رفتن از نردبان و ... ...

بابا جون روزت مبارک . . . از طرف غزلت همسر عزیزم روزت مبارک پــــــــــدرم سفیدی روی من از سپیدی موی توست   و خدا رحمت کند پدرهای آسمانی را   ...

بعضی از روزا وقتی از مدرسه تعطیل میشم، اگه ناهار نداشته باشم میریم خونه ی دایی من تا هم ناهار بخوریم و هم تو با مهدیه و محدّثه بازی کنی اکثراً چادر محدّثه رو سر می کنی و کلّی ذوق می کنی تو خونه ی خودمون هم موقع نماز چند دقیقه ای با چادرم بازی می کنی چند وقت پیش من و تو و عزیز رفتیم مسجد جامع تا نماز بخونیم. امّا تو کاری کردی که تصمیم بگیرم حالا حالاها مسجد نرم یا روی میز و صندلی پیرزن های بیچاره بودی، یا مهر نمازگزاران رو بر می داشتی، یا بدو بدو می کردی، جیغ های بلند، و حتّی بچّه های دیگه ی مسجد هم نمی تونستند تورو بنشونند. بازهم خدارو شکر که اونور پرده رو کشف نکردی ! چون اگه می فهمیدی که اونور پرده مردها و باباجو...

همونطوری که گفته بودم این روزها از هیچ چیزی نمی ترسی وقتی میریم خونه ی آقاجونشون فقط روی میز عسلی ها و صندلی ها ایستادی و راه میری به خاطر ایجاد امنیت تو، یه میز بزرگ به داخل اتاق خواب منتقل شد امّا دائم روی شیشه ی میز عسلی ایستادی چند شب خونه ی آقاجونشون بابایی شیشه رو برداشت تا دیگه نری رو میز امّا تو بازهم متنبّه نشدی و میری تـــوی میز میشینی وقتی هم میخوای بازی کنی، عجیب و غریب بازی می کنی، مثلاَ همون چند شب پیش با کمک زن عمو سمیرا بادکنک رو میزاشتین تو بولوزت و بازی می کردی ...

دخمل گلم، دو هفته است که خیلی سرم شلوغ بود و هست، امتحانات دانش آموزام ، سرماخوردگی تو، تورّم لثه هات، بیقراریهای تو و و مشغله های دیگر... توجیه کار خوبی نیست امّا واقعاً وقت نداشتم. این روزها شیطون شدی، خیلی بازیگوش تر و شیطون تر از قبل اصلاً احساس خطر نمی کنی، قدرت ریسک پذیریت خیلی بالاست از هیچ چیزی نمیترسی، از بلندی واهمه نداری، از داغی غذا و چای گریز نداری، از صدای بلند تلویزیون پروا نداری ، از اینکه پابرهنه راه بری واهمه نداری و ... خــــــدا به خیــــــر کنه ترجیح میدی همه ی خطرها و درد ها رو تجربه کنی این تصویر شست بیچاره ی پای توست، وقتی پابرهنه تو حیاط خونه ی عزیز یا خانم حافظی راه میری. تازه الان بعد از بهبودی...

  هدیه ی غزل و باباش : جشن کوچیک و هدیه نقدی و هدیه ی زن عمو سمیرا رو به دار آویختیم تا خشکش کنیم   خدایا بودنم را سپاس، آرامش زندگیم را سپاس، سلامتی خودم و خانواده ام را سپاس بارالها نعمت های فراوانی که به من ارزانی کردی : نعمت بودن، سایه ی پدر و مادر خودم، سایه ی پدر و مادر همسرم، داشتن همسر مهربان و صبورم، داشتن غزل عزیزم، داشتن خانواده ی خوب خودم و همسرم، دوستان وفادارم، دانش اموزان قدرشناسم و ..... خدایا شکرت هزار بار شکرت ...

غزلم دیروز 31 فروردین دو تا مناسبت داشتیم. یک مناسبت تقویمی و یک مناسبت خانوادگی مناسبت تقویمی: تولّد حضرت فاطمه(س)، روز زن و روز مــادر مناسبت خانوادگی: تولّد خــودم محفل جشن کوچیکی که تو و بابایی برای من گرفتید شنبه شب بود. و محفل جشنی که برای عزیزبابایی گرفتیم یکشنبه شب بود. از همین جا این روز رو به هر دوتا عزیزهات تبریک میگم. مامان خودم و مامان بابایی ان شالله همیشه تنشون سالم باشه و سایشون بالای سر ما باشه این کیک رو عمه فاطمه برای عزیز خریده بود این اتو و میز اتو هم هدیه ی عمو علی+ عمو محمد+ غزل برای عزیز ...